همبستگی بین نگرش نسبت به امور مذهبی و افسردگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم، سال ۱۳۸۷

زمینه و هدف: امروزه افسردگی علت اصلی ناتوانی در سراسر دنیا محسوب می شود که شیوع آن در بین دانشجویان 64-10% گزارش شده است. پژوهش های مختلف بیان گر این مسئله می باشد که بهره جستن از رویکردهای مذهبی، نقش کارآمد و مؤثر در درمان اختلالات روانی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین همبستگی بین نگرش نسبت به امور مذهبی و افسردگی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی 250 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم توسط 3 پرسشنامه ی مشخصات دموگرافیک، افسردگی بک و نگرش نسبت به امور مذهبی، مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری کای دو، من ویتنی، کروسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن در سطح معنی داری 05/0p< تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: در این پژوهش 8/44% از نمونه های مورد مطالعه، بدون افسردگی، 2/37% افسردگی خفیف، 8/14% افسردگی متوسط، 8/0% افسردگی شدید و 4/2% افسردگی خیلی شدید داشتند. هم چنین بر اساس مقیاس مذهبی 82% از نمونه های مورد مطالعه نگرش مثبت و 18% دارای نگرش منفی بودند. بین افسردگی و نوع نگرش همبستگی معکوس و معنی داری مشاهده شد؛ به طوری که با افزایش نگرش مثبت، افسردگی نیز کاهش می یافت (02/0>p). نتیجه گیری: با توجه به تأثیر مثبت باورها و اعمال مذهبی در سلامت روان، استفاده از این ظرفیت ها در برنامه ریزی اقدام های بهداشت روانی به خصوص در مورد جوانان توصیه می شود.